Σάββατο 27 Αυγούστου 2011

TERRY RAWLINGS rock on wood Ronnie Wood

Η γνωστή μας ετικέτα Acid Jazz δεν καταπιάνεται μόνο με τις εκδόσεις δίσκων, αλλά και βιβλίων. Ένα από τα τελευταία της αφορά στη ζωή και το έργο του Ronnie Wood, ενός κιθαρίστα και μπασίστα που πέρασε στα νιάτα του από τους Thunderbirds, τους… σκέτους Birds, τους Creation, τους Jeff Beck Group, τους Faces και φυσικά τους Rolling Stones… κυλώντας μέχρι τις μέρες μας. Βεβαίως, από τις 184 σελίδες του βιβλίου τού Terry Rawlings “Rock On Wood Ronnie Wood” (2010) μόνο καμιά 20αριά αφορούν στην τελευταία 30ετία της διαδρομής του, πράγμα όσο να’ ναι λογικό, καθότι στα sixties και τα seventies γράφτηκε το κεφάλαιο Ronnie Wood· ένα κεφάλαιο οπωσδήποτε ενδιαφέρον στην εξέλιξη της rock history.
Τα σημαντικότερα τμήματα του βιβλίου αφορούν βεβαίως στα sixties και στο ξεκίνημα της καριέρας του Wood, το πώς τον επηρέασαν π.χ. τα δύο μεγαλύτερα αδέλφια του ο Art Wood (μορφή του πρώιμου british r&b, ιδρυτικό μέλος των Artwood Combo ή απλώς Artwoods, όπως έμειναν στην ιστορία λίγο αργότερα) και ο Terry Wood (fan της jazz και συλλέκτης δίσκων) και, κυρίως, το πώς χειρίστηκε ο ίδιος (και οι συνοδοιπόροι μουσικοί) την καριέρα του (τους) εκείνα τα χρόνια, όταν κατά κακή τους τύχη σκόνταφταν πότε πάνω στους άλλους Thunderbirds του Chris Farlowe και πότε στους… άλλους Byrds· που στάθηκαν (άθελά τους) η αιτία κι η αφορμή για το τέλος της ζωής τους.Στις σελίδες του βιβλίου του ο Rawlings – και σε σχέση με την εποχή πάντα –, επιχειρεί να δει και πέραν της πορείας και του πήγαινε-έλα των σχημάτων τού Ronnie Wood, εστιάζοντας κάποιες φορές στο κοινωνικό κομμάτι, τις συγκρούσεις mods και rockers ας πούμε, και ακόμη στο ρόλο των ναρκωτικών και της μόδας, αναπαράγοντας συμπεράσματα, που τα έχουμε ξαναδιαβάσει σε βιβλία – π.χ. στο “Revolt Into Style” [Allen Lane/ The Penguin Press, 1970] του George Melly ή στο “Subculture, The Meaning of Style” [Methuen, 1979] του Dick Hebdige, που είχε βγει και στην Ελλάδα το 1981 από τις εκδόσεις Γνώση, ως «Υπο-κουλτούρα: το νόημα του στυλ». Οι σελίδες που αφορούν στο παιγνίδι που παίχτηκε γύρω από τους Birds (θεωρούνταν ισάξιοι των Who, αμείβονταν το ίδιο και έπαιζαν στα ίδια clubs, με τον «ίδιο» κόσμο), όταν η καριέρα τους καταστράφηκε με το που πάτησαν οι Αμερικανοί Byrds στην Βρετανία (Αύγουστος του ’65), είναι από τις πιο ενδιαφέρουσες του βιβλίου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου