Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2013

GEORGIOS TSOLIS TRIO σε fusion και latin δρόμους

Γνωστός από τις εμφανίσεις του σε διάφορα jazz φεστιβάλ ανά τη χώρα (Τήνος, Καλαμάτα…), αλλά και σε κλαμπ (Café Αλάβαστρον κ.ά.), ο πιανίστας Γεώργιος Τσώλης είναι ένας από τους μουσικούς που έχουν κάνει αισθητή την παρουσία τους, τα τελευταία χρόνια, στη σκηνή. Αν και ζει από το 2004 κυρίως στη Χάγη, εκεί όπου ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Τμήμα Jazz τής Βασιλικής Ακαδημίας, ο Τσώλης επισκέπτεται τακτικώς την Ελλάδα με το τρίο του –ένα σχήμα που συναποτελούν οι Στάθης Έλιο κοντραμπάσο και Francesco de Rubeis ντραμς–, ενώ, προς το τέλος του 2011 έδωσε σε κυκλοφορία και το πρώτο του CD, μιαν ανεξάρτητη παραγωγή μέσω της οποίας αποκαλύπτονται τα χαρακτηριστικά της μουσικής του. Ηχογραφημένο στο Άμστερνταμ, το “On the Road” είναι ένα άλμπουμ εννέα συνθέσεων (διάρκεια 43:15), οκτώ πρωτοτύπων και μιας διασκευής (το “Giant steps” του John Coltrane), το οποίο φανερώνει την επάρκεια, τον συντονισμό και το… μορφωτικό background του σχήματος, αλλά και ξεχωριστά των μουσικών που το αποτελούν.
Ο Τσώλης είναι ένας πιανίστας με drive. Θα μπορούσε να τον χαρακτηρίσουμε… fusion, όταν δεν περιφέρεται σε latin ηχοτοπία· αλλά και σε latin ηχοτοπία όταν περιφέρεται πάλι fusion είναι. Ο ίδιος αναφέρει στις επιρροές του τον Chick Corea και τον Δομινικανό Michel Camilo, αν και ένα άλλο όνομα που έρχεται στο μυαλό, ακούγοντας τις συνθέσεις και τους αυτοσχεδιασμούς του, είναι εκείνο του Herbie Hancock. Έτσι λοιπόν, και με προφανή την εκρηκτικότητα του γκρουπ, υπάρχει κι ένα άλλο επίπεδο, μελωδικό, που παρεισφρέει στις συνθέσεις συμπυκνώνοντας το στυλ του. Τα “Ojos vendes” και “Sonidos del pueblo” είναι κομμάτια που σε κερδίζουν αμέσως με την αφηγηματικότητα και τις εμπνευσμένες latin μελωδικές γραμμές τους – και δεν είναι τα μόνα. Σχεδόν όλες οι συνθέσεις τού Τσώλη δεν κρύβουν τις «αγάπες» του δημιουργού τους· δεν κρύβουν περαιτέρω και τη δεξιοτεχνία τού πιανίστα με τα ταχύτητα παιξίματα (“Bob like”), τα απότομα κοψίματα και τις απαραίτητες αλλαγές. Βεβαίως, σε μια τέτοια jazz περιπέτεια ακρογωνιαίος είναι και ο ρόλος των δύο υπολοίπων μουσικών, των δύο υπολοίπων οργάνων. Τόσο ο κοντραμπασίστας Στάθης Έλιο, όσο και ο ιταλός ντράμερ Francesco de Rubeis (με τους πυρωμένους ρούλους του) αποδεικνύονται άξιοι συμπαραστάτες του πιανίστα, προσφέροντάς του ένα στιβαρό ρυθμικό υπόβαθρο, μετατρέποντας κομμάτια όπως το “Neves” σε ρυθμικές ασκήσεις ακριβείας.
Το “On the Way” είναι ένα ωραίο, όσο και «καθαρό», piano-trio άλμπουμ. Δίχως πρόσθετα όργανα, δίχως στουντιακές βοήθειες και ηλεκτρονικό εξοπλισμό το Georgios Tsolis Trio μένει πάντα πλησίον της παράδοσης (latin ή άλλης) δίνοντάς της ένα πρόσθετο ξεπέταγμα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου