Τετάρτη 7 Ιουνίου 2017

CARNAVAL stoner από τη Σλοβενία

Σλοβένοι, από την Λιουμπλιάνα, είναι οι Carnaval –το συγκρότημα υφίσταται από το 2004 και ηχογραφεί από το 2009 τουλάχιστον– με το “Miss Universe” να αποτελεί το πιο πρόσφατο LP του, τυπωμένο σε 300 κόπιες από τη γνωστή μας Cosmic Eye.
Να πούμε κατ’ αρχάς πως το άλμπουμ δεν ακούγεται ως «ξένο» μέσα στον κατάλογο της εταιρείας – που μας έχει δώσει έως τώρα 16 «κοσμικά» βινύλια. Τι εννοούμε «κοσμικά»; Τίποτα το ιδιαίτερο. Παιγνίδι με την ονομασία της κάνουμε – αν και, να το υπενθυμίσουμε, η Cosmic Eye είναι ένα πιστό label του σημερινού progressive. Ναι progressive, αυτό είναι το βασικό και από ’κει πέρα οι πάσης φύσεως επεκτάσεις του (άλλοτε με περισσότερα space ή ψυχεδελικά στοιχεία, άλλοτε με πιο hard, ή πιο μεταλλικά ή πιο πειραματικά κ.λπ.). Εδώ, στην περίπτωση των Σλοβένων, το ύφος είναι χοντρικά το stoner progressive ή αν θέλετε το «τεντωμένο» hard rock, που δεν ξεπερνάει, όμως, το όριο τού «μετάλλου».
Είναι γερό γκρουπ οι Carnaval και δεν ξέρω αν τους υποτιμώ άμα τονίσω πως οι στίχοι τους υπερβαίνουν τα των μουσικών τους. Έχουν αρκετό ενδιαφέρον, εννοώ, δίχως τούτο να σημαίνει πως είναι, σώνει και καλά, λιγότερο ενδιαφέροντες οι ήχοι τους. Τα λόγια, λοιπόν, που έχουν κάτι το πεσιμιστικό, το doomy, το ελαφρώς καταραμένο και το… αντικοινωνικό είναι το πρώτο συν. Είναι κάπως οργισμένοι οι Σλοβένοι, αλλά μ’ έναν τρόπο δημιουργικό καθότι τραγούδια φτιάχνουν δεν τα… σπάνε (μόνο… μεταφορικώς συμβαίνει κάτι τέτοιο).
Όλα λοιπόν τα βασικά στοιχεία του σύγχρονου stoner είναι παραταγμένα εδώ… με τις δυο κιθάρες, το μπάσο και τα ντραμς να συμπλέουν σε μόνιμη βάση και με τις ελάχιστες βοήθειες (άλτο σαξόφωνο σ’ ένα track, κρουστά σ’ ένα άλλο), απλώς να υποδηλώνουν πως ό,τι συμβαίνει στο “Miss Universe” συμβαίνει για το καλό του ροκ. Του παντοτινού, καλού, σκληρού ροκ, των αμετακίνητων riffs, των στοιχειωδών αρμονιών και του βαρύγδουπου rhythm section.
Τέσσερα κομμάτια έχει η πρώτη πλευρά και τρία η δεύτερη. Καλύτερο κομμάτι το εισαγωγικό “New shoes of mine”, που έφερε στη μνήμη μου κάτι από ζωντανούς Pink Fairies των μέσων του ’70, καθώς και το “Rocket”, δεύτερο στη δεύτερη πλευρά (με τα ογκώδη «σκασίματα» και τις κιθάρες σε πανικό α λα Three Man Army – για να θυμηθούμε τους προπάτορες και όχι τα… εγγόνια).

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου