Σάββατο 10 Ιουνίου 2017

ΜΙΚΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK 26

10/6/2017
Το “Éjszakai Országút” [Qualiton, 1970] των Ούγγρων Omega είναι, από απόσταση, το κορυφαίο… κομμουνιστικό progressive (με εξώφυλλο α λα H.R. Giger!). Οι Omega είχαν σχετική επιτυχία και στην Ελλάδα, στα τέλη του ’70, έβγαιναν και δίσκοι τους σε ελληνική εκτύπωση από την Music Box (“Time Robber”, “Gammapolis”…), ενώ το 1980 είχαν παίξει στη Θεσσαλονίκη (11-12 Οκτωβρίου) και στην Αθήνα (Σπόρτιγκ, 13 Οκτωβρίου).

10/6/2017
Μας ξέσκισε ο Τούρκος απόψε στον Κύκλωπα. Ο Alp Nuk έπαιξε τα πάντα από τούρκικο ροκ και φολκ-ροκ, από τα σίξτις και τα σέβεντις. Φυσικά έπαιξε και Mogollar και Mavi Işıklar και Cem Karaca και Ersen και Fikret Kızılok και Edip Akbayram… και… και… Τρομερός. Και τα πάντα από ορίτζιναλ 45άρια. Και άψογος σαν παρουσία, με όλη την καλή διάθεση να μας δώσει τα δισκάκια του να τα περιεργαστούμε κ.λπ.

8/6/2017
Εντάξει, παππουδοκατάσταση, αλλά μπροστά και στον 80χρονο Σταμάτη Κόκοτα βαράω ΠΡΟΣΟΧΗ. Η φωνή του, σε κάτι στιγμές, είναι λες και ακούς το δίσκο! Οι σημερινοί δεν αξίζουν ούτε για να του πηγαίνουν το κοστούμι στο καθαριστήριο… Ο οικοδεσπότης μπορεί να είναι μέτριος ηθοποιός –φαίνεται κι εδώ–, αλλά το κλιπ έχει ακόμη Καμάρα, Νικολάου και Μανωλά.
ΠΟΛΛΑ ΓΚΟΛ...
 

8/6/2017 
Βγαίνουν διάφοροι και «φτύνουν» την ποιήτρια Κική Δημουλά, επειδή την έχρισαν επίτιμη διδακτόρισσα του Πανεπιστημίου Αθηνών. Και δεν ξέρω ’γω για τι άλλο… Πετάνε ανάμεσα και κάτι για… Νόμπελ και τρίχες κατσαρές, ευτελίζοντας ακόμη περισσότερο την κουβέντα. Δεν μας ενδιαφέρουν τα Νόμπελ ή τα μη-Νόμπελ. Τα βραβεία τα δίνουν για να σε απορρίψουν, όχι για να σε τιμήσουν. 
Η Δημουλά είναι πολύ καλή ποιήτρια και, ανεξάρτητα από το πώς μπορεί να την αρμέγει το σύστημα ή να το αρμέγει το σύστημα, έχει τη δική της αξία. Μην τα ισοπεδώνουμε όλα.
Σκανάρω κάτι παλιό δικό της. Τις δύο τελευταίες στροφές από την «Ακαιρία» της…

8/6/2017 
Όταν οι Ελληνίδες δεν ασχολούνταν με το ποδόσφαιρο... 
Ο μακαρίτης ο Κρητικόπουλος την μπάλα στον κενό χώρο, πετάγεται ο Δεληκάρης, τριπλάρει τον Μάγιερ (που τρώει χώμα) και πάνω στο πέσιμο βρίσκει τον τρόπο να κάνει το 1-1... Πεντακάθαρη γκολάρα, χωρίς οφσάιντ.
(στο 3:40, για όποιον/όποια βιάζεται)
 

7/6/2017 
Αποσύρθηκαν λέει εκείνες οι γελοίες και επικίνδυνες διατάξεις, που ενίσχυαν τον τρομονόμο, λόγω διαβούλευσης. Σοβαρά; Μπράβο τότε στη… διαβούλευσή μας!
Οι συγκεκριμένες «επεκτάσεις» αποτελούν, λέει, κοινοτική ντιρεκτίβα –εδώ γελάμε–, αν και το μόνο που θα ήθελα να ρωτήσω, αυτή τη στιγμή, είναι το εξής: ποιες είναι οι συνέπειες άρνησης εφαρμογής τέτοιων, αληθινά τρομοκρατικών, διατάξεων; Τα πρόστιμα μήπως;
Ε, αν είναι έτσι δεν πειράζει. Καλύτερα να πληρώνω τέτοια πρόστιμα, χίλιες φορές, παρά να συνεισφέρω σαν ηλίθιος σ’ ένα σωρό άλλες, άχρηστες, δημόσιες δαπάνες.

7/6/2017 
Πριν κανα χρόνο είχε δημοσιευτεί ένα κείμενό μου σχετικό με τις εξετάσεις στο LiFO.gr, που είχε σπάσει τα κοντέρ. Είχε φτάσει τα 20.000 shares σχεδόν (19.134, τώρα, για την ακρίβεια)! Τρελό νούμερο, για ένα θέμα "γνώμης"!!
Πραγματικά, ποτέ δεν ξέρεις όταν γράφεις ένα κείμενο αν θα διαβαστεί και πόσο. Σκίζεσαι, δουλεύεις μια βδομάδα, όπως δουλεύω τώρα μια βδομάδα για κάτι, και όταν δημοσιευτεί θα κάνει, στην καλύτερη των περιπτώσεων, λίγες εκατοντάδες μοιράσματα, ενώ σου έρχεται κάτι ξαφνικά, το τελειώνεις σε μιαν ώρα και φτάνει στον… Όλυμπο!
Έτσι είναι αυτά τα πράγματα… Κάτι συμβαίνει με ορισμένα κείμενα, κάτι πιάνουν, κάποιες διαδρομές εντοπίζουν ή τις διανοίγουν και φεύγουν…
Καλό είναι να τα θυμόμαστε και αυτά, καθότι γράφουμε και για τον (πολύ) κόσμο. Όχι μόνο για την πάρτη μας και για 5-10 άλλους…

7/6/2017
RAHSAAN ROLAND KIRK
Πολλοί συνάδελφοί του της τζαζ τον είχαν για μισή μερίδα, ασχέτως αν έκανε για δύο και για τρεις (μερίδες). Πολύ μεγάλος. Και λαϊκός και καινοτόμος και απ’ όλα…
Μόνο για το γεγονός πως επηρέασε όλους τους φλαουτίστες του ροκ τού πρέπει εικόνισμα. Φυσικά, για όλα τ’ άλλα τού πρέπει… εκκλησία.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου